Երևանի կենտրոնում, բազմաբնակարան շենքի մուտքից, պահարան էին գողացել: Քաղաքացին դիմել էր ոստիկանություն: Սկզբից ոստիկանները, փորձելով նվազեցնել դեպքի նշանակությունը, ասել էին, որ այդպիսի դեպքեր շատ են լինում և մեծամասամբ չեն բացահայտվում: Պահարանը «կորցրած» քաղաքացին «չհանձնվեց»: Մինչ վերջինս ոստիկանությունում դեպքի վերաբերյալ դիմում էր գրում, «հանկարծ» պահարանն իր տեղում հայտնվեց:
Լսելով այս պատմությունը, յուրաքանչյուրիս մոտ ողջամիտ կասկած կառաջանա, որ ոստիկանությունն ինչ-որ դեր է ունեցել պահարանի գողության մեջ:
Վերջերս անընդհատ ահազանգեր են գալիս, որ Հայաստանով մեկ «Շեվրոլե Վոլտ» (Chevrolet Volt) մակնիշի ավտոմեքենաներից զանգվածաբար գողանում են վերջինիս մասերը, օրինակ` ֆարերը, վահանները և այլն: Մասնագետների կարծիքով «Chevrolet Volt»-ի մասերը համեմատաբար հեշտ և արագ են հանվում: Ոստիկանություն դիմող քաղաքացիներին ոստիկաններն ասում են, որ «խնդիրը զանգվածային բնույթ է կրում, այն վերաբերում է բացառապես «Chevrolet Volt» մակնիշի ավտոմեքենաներին և գողության դեպքերը հնարավոր չէ բացահայտել»: Եվ չեն բացահայտում:
Ավտոպահեստամասերի փաստացի և վիրտուալ շուկան (օրինակ` list.am կայքը) լեփ-լեցուն է «Chevrolet Volt»-ի օգտագործված պահեստամասերով: Ընդ որում, դրանցով զբաղվում են շատ սահմանափակ թվով անձինք: Այսինքն, մեծ հաշվով, «Chevrolet Volt»-ի պահեստամասերի գողերին բացահայտելն «ուչաստկովու գործ է»: Սակայն, ոստիկանության` «Chevrolet Volt»-ի գործով, անգործությունը ողջամիտ կասկածներ է առաջացնում առ այն, որ ոստիկանությունն ինչ-որ դեր ունի «Chevrolet Volt»-ի մասերի գողության մեջ: Այնպես, ինչպես պահարանի դեպքում:
Պահարանը վերադարձվեց, քանզի այն իրենից գումարային իմաստով մեծ արժեք չէր ներկայացնում: «Chevrolet Volt»-ի պահեստամասերը պահանջված են, հետևաբար` արժեք են ներկայացնում:
Ստացվում է` Հայաստանում «Chevrolet Volt» ունենալը ռիսկային է:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ